အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္တယ္။ ... Zombie ေတြျကားထဲ အသက္လုျပီးေျပးရတယ္။ ေနာက္ဆံုး လြတ္လမ္းမျမင္ ... မိုးပ်ံတိုက္ေခါင္မိုးေပါ္မွာ ငါပိတ္မိသြားခဲ့တယ္။ ... အရွင္လတ္လတ္ေတာ့ အစားမခံဘူး ... ငါ့ဘဝငါစီရင္မယ္... လက္ႏွစ္ဘက္ကိုဆန့္တန္း ျပံုးျပံုးေလးေနာက္လွန္ခ်လိုက္တယ္။ ငါဟာေလထဲမွာပ်ံသန္းလို့။
တစ္ထပ္ျပီးတစ္ထပ္၊ ဆံနြယ္စေတြ ေလမွာပ်ံဝဲ ျမန္ျမန္ေအာက္ေရာက္မွာလဲ ေျကာက္ရေသးတယ္။ အသည္းက ေအးကနဲ ႏွလံုးက ေႏြးကနဲ ငါေျကာက္ေနတုန္း ... ျဗဳန္းဆို အဲဒီဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈသားေကာင္ေတြ ငါ့ေနာက္ကို လိုက္ခုန္ခ်လာျကတယ္။ အာ ... ဒီေကာင္ေတြ ... ေလထဲမွာမိရင္ ေလထဲမွာစားပစ္မွာ။ အေျကာက္အလန့္မရွိ ခံစားမႈမရွိ ... နာက်င္မႈကိုမသိ၊ အဲဒီေလာက္ေတာင္ ဆာေလာင္ေနသတဲ့လား။ တျဖည္းျဖည္းနီးလာတယ္ သူတို့က ပိုျမန္တယ္။ ငါ ... ေအာက္ကိုေရာက္မွာလဲေျကာက္၊ အေပါ္ကေကာင္ေတြကိုလဲေျကာက္ ... ႏွလံုးသားဟာ ေျကာက္လန့္မႈနဲ့ ျဖစ္ညွစ္ခံထားရတယ္။
ေရာက္ေတာ့မယ္၊ ေအာက္ကိုေရာက္ေတာ့မယ္ .... ေပ်ာ္တာလား။ ေျကာက္တာလား။ ေရာက္ခ်င္တာလား၊ မေရာက္ခ်င္တာလား။
၁၀ . ၉ . ၈ . ၇ . ၆ . ၅ .. အထပ္ေတြ ငါေရတြက္ေနတယ္။
၂ . ၁ . ... ဟာ .....
ဟာကနဲျဖစ္သြားတယ္ ... တံု့ကနဲ ... ဆိုင္းျကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ့ဆြဲထားသလိုလုိ ... ေအာက္ကိုဆက္မက် ... ေလထဲမွာ တန္းလန္း ... ဟိုေကာင္ေတြျကည့္ေတာ့လဲ ငါ့လိုပဲ ေရာက္ရာေနရာမွာ ရပ္ေနၾကတယ္။ ... ငါေအာ္ရယ္ပစ္လုိက္တယ္။