we cried together that night

ငစေနတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲမွာ အၾကည္ဓါတ္သိပ္မရွိတာနဲ႕ blog ကိုပစ္ထားခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ သူငယ္ခ်င္းေတြက စီေဘာက္စ္ကေနတစ္မ်ိဳး၊ GTalk ကေနတစ္ဖံု စာျပန္ေရးဖုိ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာၾကေပမယ့္ ငစေနတစ္ေယာက္ စာေရးမယ္ဆိုၿပီးလုပ္လုိက္တိုင္း ရင္ထဲမွာရွိတာေတြအတြက္ စကားလံုးေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့တယ္။ ဒီလုိနဲ႕ စေနေန႕ညကေပါ့ ...

အဲဒီ စေနေန႕ည က ငစေန dinner တစ္ခုကိုသြားတယ္။ church တစ္ခုက လုပ္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲ ေအာင္ျမင္ၿပီးဆံုးတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ dinner ပါ။ ေဆြးေႏြးပြဲက အပတ္တိုင္း အဂၤါေန႕ ညဘက္မွာ လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ အဲဒီေဆြးေႏြးပြဲကို ငစေနကေတာ့ ေလ့လာသူအေနနဲ႕ သြားတက္တာေပ့ါ။ ထာ၀ရ ဘုရားသခင္အေၾကာင္း၊ ေယရႈသခင္က လူသားေတြကို ကယ္တင္မယ့္အေၾကာင္း၊ ေဆတန္မိစာၦရဲ႕ ဆိုးသြမ္းယုတ္မာပံုေတြ၊ ေဆတန္ရဲ႕ရန္က ဘယ္လုိကာကြယ္ရမယ္ ဆိုတာေတြ သူတုိ႕ေျပာျပၾကတယ္။ ေျပာျပၿပီးတိုင္း အစုငယ္ေလးေတြခြဲၿပီး သူ႕အေတြ႕အႀကံဳ ကိုယ့္အေတြ႕အႀကံဳေတြ ဖလွယ္ၾကတယ္။ ၂ လ တိတိ အဲဒီ ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို အပတ္တိုင္း လုပ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေအာင္ျမင္ျခင္းအထိမ္းအမွတ္ ညစာစားပြဲကို စေနေန႕ညက Clementi Bible Center က Chapel of Joy မွာ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။

ငစေနရယ္၊ ညီမ၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္ရယ္၊ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြရယ္ ၿပီးခဲ့တဲ့ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္ခဲ့ၾကလို႕ ဘုရားေက်ာင္းကိုလာတဲ့သူေတြအကုန္လံုး ျမန္မာ ဆိုတဲ့ အမည္တစ္ခုကို ေကာင္းေကာင္းသိေနၾကတယ္။ သူတို႕ထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေရာက္ဖူးတဲ့သူေတြလဲရွိတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို ၾကားဖူးၾကတဲ့သူေတြလဲ ရွိတယ္။ How's the lady doing? လုိ႕ စိတ္၀င္တစ္စားနဲ႕ လာေမးၾကတဲ့သူေတြလဲရွိတယ္။ ငါ့အိမ္က maid က ျမန္မာလူမ်ိဳးပါ၊ ေတြ႕ရတာ အရမ္း၀မ္းသာပါတယ္လို႕ လာႏႈတ္ဆက္တဲ့သူလဲ ရွိပါရဲ႕။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာေတြပဲလုပ္ေနလုပ္ေန ျမန္မာေတြဟာ ျမန္မာဆိုတဲ့ နာမည္တစ္ခုကို ထိန္းသိမ္းေနတာေတြ႕ရတာေတာ့ ဂုဏ္ယူစရာပါ။ ငါ့ maid က အရမ္း အက်င့္စာရိတၱေကာင္းတာ၊ ကေလးေတြကိုလဲခ်စ္တယ္၊ လူႀကီးေတြကိုလဲ ဂရုစိုက္တယ္။ ဟင္းခ်က္လဲေကာင္းတယ္ စသည္ျဖင့္ အေကာင္းဘက္ကခ်ည္းပဲ မွတ္ခ်က္ေပးေနတာေတြ ၾကားရတာ ဂုဏ္ေတာ့ ယူပါရဲ႕၊ ဒါေပမယ့္ ငါ့ maid က graduated ဆိုတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲစကားေလး ၾကားရတာေတာ့ နည္းနည္း ေအာင့္သီးေအာင့္သက္ ႏိုင္လွတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ စကၤာပူမွာ အိမ္ေဖာ္လာလုပ္ေနတဲ့သူေတြထဲမွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေတြ၊ ဘြဲ႕ရၿပီးသား ေတြ ပါေနေတြ႕ေနရတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄၊ ၅ လ ေလာက္ကတည္းကပါ။

အဲ ... လြဲကုန္ၿပီ။ ေအာင္ျမင္ျခင္းအထိမ္းအမွတ္ပြဲမွာ ပထမဆံုး ညစာ စားၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွိခိုးဆုေတာင္းသီခ်င္းေတြ သီဆိုၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာေတာ္ေတြက ေလ့လာသူအေနနဲ႕ တက္ေရာက္လာတဲ့သူ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ ဆုေတာင္းေပးၾကတယ္။ သိကၡာေတာ္ရဆရာေတာ္က ငစေန႕ဆီလာၿပီး ညီေမာင္အတြက္ ဘာမ်ား ထာ၀ရဘုရားသခင္ဆီမွာ ဘာမ်ား ဆုေတာင္းေပးရမလဲလို႕ ေမးလာတယ္။ အကုန္လံုးကလဲ စိတ္၀င္တစား ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။ ငစေန စဥ္းစားတယ္၊ တစ္ကယ္လို႕သာ ထာ၀ရဘုရားသခင္က ငါ့ေတာင္းဆုကို လက္ခံမယ္ဆိုရင္ ငါဘာဆုေတာင္းရမလဲ ... ကိုယ့္အတြက္ ဘာလိုလဲ။ ... ငစေန႕မွာ လိုအပ္ေနတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ တစ္ကယ္ေတာင္းဆုျပည့္မယ္ ေတာင္းသာေတာင္္းဆုိရင္ ငစေနတစ္ေယာက္ တစ္ေထာင့္တစ္ညပံုျပင္ထက္ရွည္ေအာင္ ေတာင္းလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီညက ငစေန႕အေတြးထဲမွာ လူေတြကို ျမင္ေယာင္ေနတယ္။ လူေတြ ... လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတဲ့သူေတြ၊ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနၾကတဲ့လူေတြ၊ ေသနတ္ေျပာင္းေအာက္မွာ ေခါင္းငံု႕ေနရတဲ့လူေတြ၊ သခင္အားရတိုင္း ကၽြန္ပါး၀ေနတဲ့ သေဘာက္သားေတြရဲ႕ဖိနပ္ေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္ေနရတဲ့သူေတြ ... ငစေန႕အေတြးထဲမွာ အဲဒီျမင္ကြင္းေတြပဲ ခ်ာခ်ာလည္ေနတယ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာေတာ္ကို ငစေနေျပာလိုက္တယ္ ... “ငါ့အတြက္ ဘာမွမလိုေတာ့ပါဘူး၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္” လို႕ ... “ဒါေပမယ့္ ငါ့ထက္ လိုအပ္ေနတဲ့သူေတြရွိတယ္။ မင္းသူတို႕အတြက္ ဆုေတာင္းေပးပါ။ လူေတြ ... ငါ့ရဲ႕ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ... သူတို႕ေတြ ခံစားေနရတယ္။ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္။ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲျဖစ္ေနၾကတယ္။ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံေနရတယ္၊ သူတို႕ကို ကယ္တင္ဖို႕၊ ခံစားရတဲ့ ဒုကၡေတြကလြတ္ေျမာက္ေစဖုိ႕ ထာ၀ရဘုရားသခင္ဆီမွာ ငါတို႕ ဒီညဆုေတာင္းရေအာင္” လို႕ ငစေန ဆက္ေျပာမိတယ္။ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာေတာ္ဟာ ငစေန႕ကို အလြန္အံ့ၾသတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ ၾကည့္ေနတယ္။ သူသိတာေပါ့။ သူျမန္မာႏိုင္ငံကို သာသနာျပဳခရီးေတြ ထြက္ခဲ့ဖူးတာပဲ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို သူသိတာေပ့ါ။ ျမန္မာစကားေတာင္ အနည္းအက်ဥ္း တတ္ေသးရဲ႕။ ခုရက္ပိုင္း သူ သတင္းေတြ ၾကည့္ေနတာပဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆုိတာ သူေတြ႕တာေပါ့။ ဆရာေတာ္ စၿပီး ဆုေတာင္းတယ္၊ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကို တိုင္တည္ၿပီး ဆုေတာင္းတယ္။ အားလံုး လြတ္ေျမာက္ဖို႕၊ ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႕၊ အမွန္တရားဟာ အျမန္ဆံုးေရာက္လာဖို႕ .... ငစေနတစ္ေယာက္ ျမင္ကြင္းေတြ ေ၀၀ါးလာတယ္၊ သူကိုယ္တိုင္ မသိလိုက္ခင္မွာပဲ သူငိုေနၿပီ။ သန္း၆၀ ေသာ ညီအစ္ကိုေတြ၊ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းေတြ၊ အားလံုးအတြက္ ငစေန ငိုခဲ့မိတယ္။ ညီမေလးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူလဲ ငစေန႕လိုပါပဲလား ... သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ .... ဟာ ... သိကၡာေတာ္ရဆရာေတာ္ရဲ႕ မ်က္၀န္းမွာလဲ မ်က္ရည္ေတြ အိုင္ထြန္းေနရဲ႕ ... က်န္တဲ့ သူေတြေရာ ... ငစေန အားလံုးကို လွမ္းၾကည့္မိတယ္။ လူေတြ အားလံုး ကိုယ့္ထက္ေတာင္ပိုၿပီး သည္းသည္းထန္ထန္ ငိုေၾကြးေနၾကတယ္။

..... ဟုတ္ပါတယ္ ... ငစေနတို႕ အဲဒီညက အတူတူငိုခဲ့ၾကတယ္ .....

ထာ၀ရဘုရားသခင္ ေစာင္မေတာ္မူပါေစ ... အာမင္ ။