KL သို႕အလည္တစ္ေခါက္ - ၃

အခ်ိန္က ည ၉း၃၀ ပဲရွိပါေသးတယ္။ ရထားက ည ၁၁း၃၀မွ လာမွာမို႕လို႕ ပထမေတာ့ ငစေနတစ္ေယာက္ ဘူတာထဲမွာ က်ီးၾကည့္ေၾကာင္ၾကည့္နဲ႕ အေနအထားကို လွည့္ပတ္ၾကည့္မိပါတယ္။ ဘူတာက ခပ္ေသးေသး၊ ခပ္ေဟာင္းေဟာင္းပါပဲ။ အေပၚထပ္မွာေတာ့ ရံုးခန္းေတြဘာေတြ ရွိမယ္နဲ႕တူပါရဲ႕။ ေအာက္ထပ္မွာေတာ့ အ၀င္၀ကေနၾကည့္ရင္ အေရွ႕တည့္တည့္က ရထား platform ေပၚကိုဆင္းတဲ့ တံခါးပါ။ ဘယ္ဘက္ကိုၾကည့္ရင္ ေဟာခန္းႀကီးရဲ႕အဆံုးမွာ လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့ ေကာင္တာရွိပါတယ္။ အလယ္တစ္ခုလံုးကေတာ့ ခရီးသည္ေတြ နားေနဖို႕ ထိုင္ခံုတန္းေတြျဖစ္ၿပီး ညာဘက္မွာ သက္သာအေရာင္းဆိုင္ေလး တစ္ခုရွိပါတယ္။ သက္သာဆိုင္ရဲ႕ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ရထားနဲ႕ စကၤာပူကို၀င္မယ့္လူေတြအတြက္ immigration office နဲ႕ အေပၚထပ္ကိုတက္တဲ့ ေလွခါးကို ေတြ႕ရတယ္။ ခန္းမတစ္ခုလံုးကို ceiling mounted aircon ေတြ တပ္ထားေပမယ့္ တံခါးေတြ ဖြင့္ထားလို႕လား၊ ဒါမွမဟုတ္ aircon ေတြ အကုန္မဖြင့္လို႕လားေတာ့မသိ၊ လူနည္းေပမယ့္ ေလထုက ခပ္အိုက္စပ္စပ္ရယ္။

travelers' lounge and ticket counter

ပထမေတာ့ ငစေနလဲ ဘူတာထဲမွာပဲ စာဖတ္ရင္းနဲ႕ ရထားထိုင္ေစာင့္ေနေသးတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ပ်င္းလဲပ်င္း၊ ဗိုက္လဲဆာလာတာနဲ႕ အထုပ္ဆြဲၿပီး JB ၿမိဳ႕ထဲကို ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘူတာရံုရဲ႕ ေရွ႕တည့္တည့္မွာရွိတဲ့လမ္းကေန တစ္ဘေလာက္ ေလွ်ာက္လိုက္ရင္ JB ရဲ႕ ၿမိဳ႕လည္ကို ေရာက္ပါၿပီ။ ၿမိဳ႕လည္ဆိုေတာ့ တစ္ျခားေနရာေတြနဲ႕မတူ ပိုၿပီး သပ္ရပ္ပါတယ္။ လမ္းေတြလဲ ေကာင္း၊ shopping centre ေတြလဲ ေကာင္း၊ ဆိုင္ေတြလဲ အမ်ားႀကီးဖြင့္ထားပါတယ္။ shopping centre ေတြကေတာ့ ည ၁၀ နာရီဆို ပိတ္ၿပီမို႕ ငစေန ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာမွမရွိေတာ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ McDonald ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေတာ့ ဖြင့္ထားေသးတာနဲ႕ ညစာကို Mc ပဲ စားေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ဆိုင္ထဲကို၀င္လုိက္ပါတယ္။ counter မွာ menu ၾကည့္လိုက္တာနဲ႕ မ်က္လံုးျပဳးစရာက စပါတယ္။ Burger နဲ႕ Chicken Nugget ကလြဲလို႕ SG မွာရွိတဲ့ တစ္ျခားဟာေတြ မရွိပါ။ ေကာင္းႏိုးရာရာေလး ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း Grilled Beef Foldover တစ္ခု နဲ႕ အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္နဲ႕ အေအးနဲ႕ စားလိုက္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ ေစ်းကေတာ့ စကၤာပူက ေစ်းရဲ႕ တစ္၀က္သာသာပဲ က်ပါတယ္။ အစားေသာင္းက်န္းေနတာ နာရီကို ၾကည့္မိေတာ့ ည ၁၁း၁၅ ရွိပါၿပီ။ ရထားက ၁၁း၃၅ မွာ လာမွာမို႕လို႕ စားလက္စကို ကမန္းကတမ္း လက္စသတ္ၿပီးေတာ့ ဘူတာကို ျပန္ေျပးရျပန္ပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ လူေတြအကုန္ platform ကိုဆင္းေနၾကပါၿပီ။ ငစေနလဲ ေရာေယာင္ၿပီး platform ကိုဆင္းလုိုက္ပါတယ္။ platform မွာ ကိုယ္စီးရမယ့္တြဲက ဘယ္နားထိုးမယ္ဆိုတာကို label ေတြျပထားတဲ့အတြက္ ငစေနတစ္ေယာက္ ကိုယ္စီးရမယ့္ တြဲအမွတ္ K2 ထိုးမယ့္ေနရာမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနလုိက္ပါတယ္။ မၾကာပါ ရထားႀကီး ၀င္လာပါၿပီ။ (စုတ္ျပတ္မႈန္၀ါးေနေသာ ပံုအတြက္ သည္းခံေပးၾကပါ)

train approaching to platform 1

ငစေန လက္မွတ္ယူထားတဲ့ Airconed Secondary Class (ASC) ဆိုတာ အေကာင္းစား မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕ေအာက္မွာ Economy Class တစ္ခုပဲဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ညရထားမွာက ပထမတန္းထိုင္ခံုေတြအစား အိပ္စင္တြဲေတြ အစားထိုးထားတဲ့အတြက္ အိပ္စင္ မယူခ်င္တဲ့ ငစေနတစ္ေယာက္ ဒုတိယတန္းခံုပဲ ယူလိုက္ရပါတယ္။ ရထားတြဲထဲမွာေတာ့ အေတာ္ေလးကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရွိပါတယ္။ ရထားေပၚမွာ သန္႕ရွင္းေရး၀န္ထမ္းေတြ ရွိၿပီး ဘူတာ တစ္ခါ၀င္လို႕ လူအတက္အဆင္း တစ္ခါလုပ္ၿပီးတိုင္း သန္႕ရွင္းေရးတစ္ခါလုပ္ပါတယ္။ ရထားထိုင္ခံုေတြက တစ္ဖက္တည္းကို မ်က္ႏွာမူထားတာမဟုတ္ပဲ နီးတဲ့ အေပါက္ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ထားတာပါ။ တစ္မ်ိဳးေတာ့ ထူးဆန္းေနတာေပါ့။ ႏွစ္ခံုတြဲ ခံုေတြက အလယ္လက္တန္းက ေခါက္သိမ္းလို႕ရေသာ ထိုင္ခံုမ်ားျဖစ္၍ စံုတြဲမ်ားအတြက္ မ်ားစြာ အဆင္ေျပေလသည္။ စံုတြဲမပါေသာ ငစေနအတြက္လဲ ေဘးခံုက လူမရွိသျဖင့္ လက္တန္းေခါက္က တစ္ေယာက္တည္း ႏွစ္ခံုထိုင္ၿပီး အေတာ္ေလး ဇိမ္က်ခဲ့သည္ေပါ့။

inside view of KTM railway car (Airconed Second Class)